W latach od 1700 do 1800 roku rodzina nasza w większości zamieszkiwała na wschodnich rubieżach Królestwa Polskiego (obecnie Białoruś) okolice Orszy i Witebska i jako ówczesna grupa społeczna ziemian, gospodarowała na własnych dobrach. Prawdopodobnie większość z nich była wykształcona w zakresie rolnictwa lub dziedzin pokrewnych. W majątkach i folwarkach prowadzili dodatkowo własne młyny, gorzelnie i browary. Z zapisów w pamiętnikach wynika, że niekiedy pełnili funkcje społeczne i honorowe na stanowiskach: podkomorzych, asesorów koleżeńskich i innych, pełnili również funkcje wojskowe. Historycznie był to okres panowania Sasów, który zakończył się rozbiorami Polski i utratą niepodległości.
Najstarszy odnaleziony przedstawiciel rodziny to Władysław Boguszewski (1730 – 1778) niestety o nim nie mamy, żadnych informacji, natomiast jego syn Józef Paweł Boguszewski (ur. 1774) to Podkomorzy Ziemi Sieńskiej. W pamiętnikach występują również Leon Boguszewski Podkomorzy Dworu Polskiego, wraz z żoną Izabelą Boguszewską z domu Poll, Podkomorzyną.
Kolejne lata rozbiorów Polski to prześladowania carskie i tak Julian Sebastian Boguszewski (ur. 1847) syn Władysława, jako uczeń gimnazjum w wieku 16-17 lat za udział w Powstaniu Styczniowym został zesłany na Syberię. Pamiątkami po tych wydarzeniach są: krzyż metalowy w drewnianym pudełku z napisem J. S. w Syberyi (w posiadaniu Krzysztofa Boguszewskiego) oraz łyżka i widelec, których używał na Syberii (w posiadaniu jego wnuka, również Juliana Boguszewskiego).
Po III rozbiorze Polski rozpoczął się najtrudniejszy etap dla rodziny Boguszewskich. Wydarzenia I-szej wojny światowej i rewolucji październikowej w 1917 roku doprowadziły do migracji za zachód. Pozostawiając dobytek i groby swoich przodków całe rodziny ratowały życie. Sytuacja polityczna kraju pozbawionego niepodległości, mobilizowała wielu Polaków do walki o tożsamość narodową. Nasza rodzina również uczestniczyła w działaniach niepodległościowych.
Mieczysław Boguszewski – syn Juliana Sebastiana był oficerem Korpusu gen. Dowbora- Muśnickiego, później członkiem Związku Obrony Kresów.
Bolesław Boguszewski – syn Juliana Sebastiana, student medycyny w Dorpacie wcielony do armii jako felczer, w czasie I Wojny Światowej zmarł z powodu epidemii w wojsku, był wieloletnim członkiem Korporacji – Konwentu POLONIA od 1913.
Michał Boguszewski – syn Juliana Sebastiana, po ukończeniu nauki w gimnazjum w Petersburgu wcielony do armii carskiej jako „wolny opredaliuszczyj” w 1916r. został skierowany na front. W 1917r. w czasie rewolucji rosyjskiej uciekł z bratem do Rygi, gdzie po podstawieniu przez Polonię Amerykańską s tatku jako „wróg czerwonych” wyemigrował do Ameryki. Po uzyskaniu informacji o powstawaniu we Francji „Błękitnego Legionu” wstąpił do formowanego tam korpusu gen. Hallera, z którym wrócił do Polski. Do przewrotu 1926r. służył w wojsku w stopniu porucznika, później jako osadnik wojskowy gospodarował na przydzielonej działce w miejscowości Czudel. W latach następnych administrował majątkami Czudel i Józefpol własności P. Wierzbickiego. W 1939r uczestniczył w kampanii II wojny światowej, a po 1945 roku był prześladowany przez NKWD i UB.
Stanisław Boguszewski – syn Mieczysława, jako harcerz działał w „Polskim Białym Krzyżu” i pomagał wojsku polskiemu w wojnie 1920r, brał udział w kampanii wrześniowej 1939r. jako ppor. 20 pal. pod Mławą, dostał się do niewoli i spędził 5 lat w niewoli w oflagach Dornau i Gross- Born. Po wyzwoleniu w 1945r., pełnił w Niemczech służbę jako oficer w polskim korpusie przy armii brytyjskiej. W 1947 r. powrócił do Polski i podjął pracę w Państwowym Banku Rolnym. Odznaczony m.in.: Krzyżem Walecznych, Krzyżem Obrońców Ojczyzny 1918-1921, Krzyżem za wojnę 1.IX- 17.IX. 1939, Medalem za udział w wojnie obronnej 1939.
Tadeusz Boguszewski – syn Mieczysława oficer (p.por.) AK 72 pp. okręgu Radom-Kielce „Jodła” działał w szeregu placówkach AK na terenie Przysucha- Opoczno. Po zakończeniu wojny w latach 1946- 1952 aresztowany, przetrzymywany przez UB i sądzony przez sądy PRL.
Karol Świętorzecki syn Zofii Boguszewskiej i Wacława Świętorzeckiego, więzień okupanta niemieckiego Obozu w Oświęcimiu, po 1945r. prześladowany przez UB.
Anna Kozłowska córka Zofii Boguszewskiej i Wacława Świętorzeckiego- ps.Boleszczyc poślubiła Stanisława Kozłowskiego, działaczka społeczno- katolicka we Francji od 1946r. Inicjatorka i fundatorka domu rekolekcyjno- pielgrzymkowego Polskiej Misji Katolickiej we Francji-Dom PMK w La Ferte- s/s- Jouarre. `
Ewelina, Zofia, Anna, Maria oraz Edmund córki i synowie Józefy Boguszewskiej żony Edmunda Boboli członkowie zgrupowań AK w Powstaniu Warszawskim 1944r. prześladowane przez okupanta niemieckiego i wywiezione do obozów.
Kazimierz Boguszewski syn Anny Boguszewskiej – po wkroczeniu armii sowieckiej do Brześcia, aresztowany w 1944r przez NKWD, a następnie wywieziony na tereny ZSRR do miejscowości Suchobezwodnyji w okolicach Gorki. W obozie skazany przez sąd na 5 lat ciężkich robót, zmarł w 1947 r. Poniżej list od dyrektora Archiwum z Gorki (Rosja) , dotyczący okoliczności śmierci Kazimierza Boguszewskiego.
Po odzyskaniu niepodległości w II Rzeczypospolitej rodzina nasza pozbawiona dóbr ziemskich, kształciła swoje dzieci w zawodach pozwalających funkcjonować w warunkach miejskich. Zdobywanie zawodów: prawników, lekarzy, ekonomistów, farmaceutów, inżynierów pozwoliło na dostosowanie się do nowych warunków życia. Nastąpiła chwilowa stabilizacja, która nie trwała zbyt długo. II wojna światowa 1939-1945 to następny trudny okres i ponowne straty, ucieczka od prześladowań okupanta i wielokrotnie czynny udział w walce:
W czasie wojny wiele rodzin utraciło kontakt ze sobą, ludzie poginęli bez wieści. Okres PRL jako przedostatnia karta historii to emigracja części rodziny za granicę i ciężka praca bez perspektyw tych, którzy pozostali.
W 1989 roku powstaje III Rzeczypospolita. Polska otwiera się na świat, znowu można swobodnie podróżować i rozmawiać na tak niepopularne wcześniej tematy jak korzenie rodzinne. W dziewięć lat po kolejnym odzyskaniu niepodległości następuje zjazd rodziny Boguszewskich w 1998 roku przy stadninie koni w Kozienicach z udziałem 85 osób. Zjazd ten zorganizowało rodzeństwo cioteczne Anna Sas Jaworska wnuczka Anny Boguszewskiej i Krzysztof Boguszewski wnuk Mieczysława Boguszewskiego.
Zjazd w Kozienicach miał swoją część oficjalną i wspomnieniową oraz oprawę artystyczną. Przy okazji odbył się niewielki pokaz koni i strojów jeździeckich przedstawiony przez Bogdana Sas Jaworskiego syna Anny, zwiedzaliśmy pałac w Kozienicach, odwiedziliśmy również pomnik Zygmunta Starego koło Muzeum Ziemi Kozienickiej, na koniec był wspólny obiad.
Rok później w Warce ponownie odbył się zjazd rodzinny, przyjechało około 30 osób. Uczestnicy spotkania byli na rodzinnej Mszy Świętej oraz mieli okazję zwiedzić muzeum Puławskiego w Warce.
Obecnie większość linii rodziny Boguszewskich to odgałęzienia żeńskie. Powstałe koligacje to powiązania z rodzinami: Wańkowiczów, Świętorzeckich, Sławińskich, Plejewskich, Obiezierskich, Dobrowolskich, Borysewiczów, Jurkowskich, Żebrowskich, Sadowskich, Władyczańskich, oraz wielu innych.